Ich rodzaje określa regulamin ROD (m.in. w §41), który zalicza do nich: altany działkową, szklarnie, tunel foliowy, okna inspektowe, studnię, sieć wodociągową, kanalizacyjną i sieć elektryczną, zbiorniki wodne (basen, brodzik, oczko wodne), pergole, triarze, murki kwiatowe, ogródki skalne i kąciki wypoczynkowe, piaskownice, huśtawkę i inne podobne urządzenia rekreacyjne. Z powyższego wynika, że sieć elektryczna, jeżeli została wykonana lub nabyta ze środków finansowych działkowca i znajduje się na działce rodzinnej, stanowi jego własność. 

 

Od sieci elektrycznej stanowiącej własność działkowca, należy rozróżnić sieć energetyczną, która zgodnie z § 31 ust. 1 pkt 9 regulaminu ROD stanowi infrastrukturę ogrodową, stanowiącą własność PZD. 

 

W praktyce siedzą elektryczną stanowiącą własność działkowca będzie odcinek przebiegający przez działkę, łączący sieć energetyczną (ogólnoogrodową) ze złączem (odbiorcą), zwany przyłączem. Natomiast siecią energetyczną (ogólnoogrodową), stanowiącą własność PZD, będzie jej część zlokalizowania na terenie ogólnym ROD (wzdłuż alei), przeznaczona do zasilania w prąd działki rodzinne.

 

Z uwagi jednak na różne rozwiązania techniczne stosowane w ROD na przestrzeni kilkudziesięciu lat, określenie, gdzie kończy się sieć energetyczna (ogólnoogrodowa), A gdzie zaczyna się sieć elektryczna działkowca powinno być wykonane dla każdego przypadku indywidualnie. Może bowiem mieć miejsce sytuacja że część sieci energetycznej (ogólnoogrodowej) będzie znajdowała się na działce ogrodowej i odwrotnie. 

 

Z powyższego podziału wynikają określone konsekwencje prawne dla zarządów ROD i działkowców związanych między innymi z koniecznością dbania o prawidłowy stan techniczny sieci (przeglądy, konserwację, inicjowanie zadań remontowych lub inwestycyjnych) oraz usuwanie awarii.